I believe I can fly

Mijn reis naar India begon erg goed toen ik wakker werd met een blaasontsteking. Een uur voor vertrek naar Dusseldorf moest ik dus nog snel naar de dokter om me te laten onderzoeken en om antibiotica te krijgen. Ik geloof dat ik ook zowat iedere wc op het vliegveld van Dusseldorf heb gezien, sommige wel twee keer -_-'. Het wachten in de rij van de douane was daarom ook echt een hel, maar gelukkig waren we er zonder gedoe doorgekomen. Susan had zelfs nog een schaar mee kunnen krijgen...(zonder dat ze het zelf wist)
Het vliegtuig zelf was echt super! Je kon zo veel leuke films kijken en muziek luisteren. Susan ging helemaal los op de musicalhits uit ''My Fair Lady'', wat voor Elke en mij even een slappe lach opleverde. Ik zelf heb drie films achter elkaar gekeken: The Lovely Bones -alhoewel ik die misschien niet mag mee tellen omdat ik 'm al na 20 minuten had afgezet-, Valentine's day -leuk!- en The Last Song -Ja, die film met Miley Cyrus, maar hij was echt mooi!-. Hoewel we in het midden van het vliegtuig zaten hebben we nog wel een mooie glimp op kunnen vangen van de zonsondergang!
Na een vlucht van ongeveer zes uur kwamen we aan op Dubai, op dit vliegveld was de controle veel strenger en werd Susan's schaar wel in beslag genomen. In het vliegtuig kwamen we erachter dat Susan helemaal niet naast ons in het vliegtuig was geplaatst, maar na het lief aankijken van een Indier zat ze weer gezellig tussen Elke en mij in. Elke had de voorkeur om bij het raam te zitten en ik had door mijn blaasontsteking voorkeur om bij het gangpad te zitten, haha. Bij deze vlucht hadden we wel wat last van turbulentie, maar zo heftig dat het niet meer leuk was. Ook hier ging ik in alle enthousiasme in film kijken, maar ik werd na een tijdje zo moe dat ik zelfs de Disney film ''Princess and the frog'' niet meer aankon. En zo waren we uiteindelijk alledrie, tijdens deze 3 1/2 uur durende vlucht, even in slaap gevallen...